Opublikowane przezUltrasonografia jamy brzusznej to jedno z najpopularniejszych badań tego rodzaju. Lekarz je wykonujący, ma możliwość sprawdzenia stanu macicy, pęcherzyka żółciowego, aorty, nerek czy wielu innych tkanek. Badanie to, ułatwia zatem przyjrzenie się bardzo wielu narządom. Co jednak najważniejsze, przeprowadzający badanie ma szansę nie tylko przyjrzeć się badanym miejscom w czasie rzeczywistym, ale w przypadku odkrycia pewnych nieprawidłowości je powiększyć lub zmniejszyć na ekranie, przybliżyć lub sfotografować.
Lekarze kierują swoich pacjentów na ultrasonografię jamy brzusznej, gdy pojawią się takie objawy, jak: wymioty, biegunka, nudności, ból jamy brzusznej, stwardnienia lub guzy jamy brzusznej, problemy w wypróżnianiu, nagłe spadki lub zwiększenie wagi czy żółtaczka niewiadomego pochodzenia. Skierowanie na badanie może zostać także wydane w wyniku innych dolegliwości układu pokarmowego czy rozrodczego (http://www.medonet.pl/badania,usg-jamy-brzusznej–brzucha—-przygotowanie-do-badania,artykul,1584962.html).
Pacjenci, szykujący się na USG jamy brzusznej, nie powinny wcześniej jeść. Należy być na czczo przynajmniej na osiem godzin przed wykonywanym badaniem. Zalecenie to nie jest bez przyczyny. Wynika z faktu, że jedzenie może zaburzać i osłabiać widoczność badanych narządów. W trakcie spożywania codziennych posiłków, jedzący połykają także pęcherzyki powietrza, przez które narządy wydają się być obkurczone. W podobny sposób, na tkanki wpływa dym tytoniowy, więc pacjenci nie powinni także palić papierosów przed wykonaniem badania. Aby mieć jednak pewność, że nie wystąpią żadne nieprawidłowości, w trakcie wykonywania badania, lekarze zalecają także, by sięgać po lekarstwa na wzdęcia, jak chociażby espumisan max. Bardzo istotne jest także, by pęcherz był pełen, dlatego nie powinno się iść na badanie bez wcześniejszego wypicia dwóch lub trzech szklanek wody. Najlepiej byłoby, gdyby była to niegazowana woda lub zwyczajna herbata bez cukru.
W przypadku, gdy pacjent leczy się przewlekle, powinien zabrać ze sobą historię choroby, by wykonujący badanie lekarz, mógł dowiedzieć się, na czym powinien się skupić. Dzięki temu, prowadzącemu leczenie lekarzowi będzie o wiele prościej będzie odczytać wyniki ultrasonografii.